Doelloos ronddwalen – Exploration #59

Ik ben toe aan de laatste van de opdrachten die Keri Smith bedacht heeft voor het boek How to be an Explorer of the World.

De laatste ‘Exploration’ heeft als doel om doelloos te dwalen. Ik ga regelmatig zomaar een eind lopen, rechts af, links af, net wat er in me opkomt. Heerlijk, zolang ik maar genoeg houvast heb om niet echt te verdwalen…
Ik heb als invulling van deze opdracht daarom een andere manier van ronddwalen gekozen. Een manier waarbij ik binnen kon blijven. Ik kon er zelfs bij zitten. Ik pakte mijn map met materiaal waar ik nog wel eens iets mee dacht te kunnen. Ik kwam een paar prachtige foto’s tegen. Daar wilde ik iets mee doen. Ik sneed de foto’s in repen, en heb een hele tijd zitten prutsen. Daarmee voldeed ik zeker aan een door Keri Smith genoemd criterium: Als je begint te denken dat je je tijd aan het verspillen bent, doe je het goed.  En het door Keri beloofde effect deed zich ook voor: verlies alle idee van tijd en plaats. Heerlijk. En dit had ik uiteindelijk.

Een afbeelding waarbij je ook alle idee van tijd en plaats verliest: winter en zomer ineen.

Scavenger Hunt – Exploration #58

Keri Smith stuurt me op een bijzonder soort speurtocht. Een Scavenger Hunt is, heb ik ontdekt, een speurtocht waarbij in korte tijd zoveel mogelijk voorwerpen verzameld moeten worden. Vaak zijn die voorwerpen nader omschreven zoals in de lijst hieronder. Die lijst heb ik opgesteld. Winnaar is degene met de meeste punten.

1. Een kassabon (2 punten als het te betalen bedrag minder dan 1 Euro bedraagt)
2. Een servet met logo en/of naam van een eetgelegenheid
3. De handtekening van een voorbijganger (2 punten als zijn/haar voornaam René(e) is)
4. Een kopie van een geliefd recept van iemand uit het dorp (2 punten als het originele recept handgeschreven was)
5. De eerste bladzijde van een plaatselijke krant
6. Een visitekaartje (2 punten als de eerste voorletter een J is)
7. Een kortingsbon (2 punten als het niet om eten gaat)
8. Een op de grond gevonden muntstukje
9. Een gebruikte envelop (2 punten als er een poststempel op staat)
10. Een gevonden plastic zak, met door jou opgeraapt afval
11. Een luciferdoosje
12. De helft van een paar (2 punten als het een oorbel is)

Nu nog op een gelegenheid om deze opzet uit te proberen :-).

Blauwe banaan – Exploration #57

Keri Smith daagt me met Exploration #57 uit om een vraag te stellen die alleen met verbeeldingskracht beantwoord kan worden. Ik vraag me af hoe het zou zijn als blauw de enige kleur was.
Ik moest meteen denken aan blauwe bananen.

Sommige dingen kennen we in allerlei kleuren, en dan is een blauwe versie goed voor te stellen. Blauwe bergen, blauwe bekers, blauwe buggy’s. Blauwe bloemen zijn ook denkbaar, maar blauwe bloem? En een blauwe berk? En een blauw boek is weer een ander geval. Het klinkt niet vreemd, maar stel dat blauw de enige kleur was, dan zouden het papier en de letters ook blauw zijn. Dan valt er niets te lezen en is er dan nog wel sprake van een boek?

Zonder andere kleuren ook geen contrast tussen vlakken en voorwerpen. Geen schilderkunst. Veel minder schoonheid. Geen verschil tussen een operatiekamerverpleegkundige en een tandartsassistente. En soldaten zouden geen camouflagekleding nodig hebben. Mensen zouden zich niet meer kunnen onderscheiden door hun persoonlijke voorkeur voor bepaalde kleuren. Veel minder individualiteit.

En kun je je nog wel veilig verplaatsen als er geen wegmarkering is?
Kun je nog wel dingen blauwblauw laten?
Zijn er nog wel dingen zeker als er niets meer zwart op wit staat?

 

 

 

 

Niet meer (maar minder)/weer/meer? – Exploration #51

Kari Smith heeft me er met haar Exploration 51 (destijds overgeslagen) toe aangezet om op een originele manier te kijken naar mijn bezigheden.
Ik heb de activiteiten van een week op een rijtje gezet, en mezelf de vragen gesteld die me pas werden aangereikt in een artikel over tijdbeheer. De opzet is na te gaan of je op het goede spoor zit met de dingen die je doet.

1. Zijn er dingen bij die je nooit meer zou willen doen, of in ieder geval minder?
2. Wat wil je weer doen in komende weken?
3. En wat wil je juist meer doen?

Mij is opgevallen dat ik een grote meerderheid van mijn agendapunten graag terug zie, in ongeveer dezelfde omvang.
Twee dingen wil ik graag wat minder doen, en daarbij ging het om mijn (betaalde) werk, waar ik in die week wel heel veel uren in gestopt had.De andere taak betrof iets waar ik niet onderuit kon (als ik geen spelbreker wilde zijn). Zo’n ogenschijnlijk klein klusje dat toch best veel tijd bleek te kosten.

En dan was er in die week nog een bezigheid waar ik graag meer tijd aan zou willen besteden: het maken van foto-albums. Ik heb me daar pas vol goede moed op gestort, ondanks een enorme achterstand. En om de moed erin te houden, zal ik vanaf nu geregeld tijd moeten nemen om ermee verder te gaan.

Ik ben blij met de ontdekking dat ik in grote lijnen doe wat ik wil doen. Dat had ik niet verwacht, omdat ik vaak ontevreden ben over de hoeveelheid werk die ik verzet. Goed om mijn leven eens zo positief te benaderen. Ja, ik zou aan meer dingen (vaker) toe willen komen, maar over de dingen die ik wel doe, ben ik dik tevreden!

 

Een steekje los – Exploration #56

Keri Smith reikte me een manier in om onderzoek te starten op een ongebruikelijke manier.
Eerst verschillende antwoorden geven op de vragen Wat? Waar? Hoe? En dan willekeurig een antwoord per vraag kiezen en die samenvoegen. Bij mij kwam het uit op het volgende.
– Beschadigde dingen.
– In huis
– Tekenen
Dit is het resultaat.

Niet dat dat belangrijk is: juist het proces telt. Kijken en tekenen. Merken wat ik goed kan weergeven en wat niet. Een appel is lastig: glans, bolling, schaduw.
Opeens een gaatje in een laken gezien. Het niet zijn was er eerst nog niet.
Zo bezig zijn maakt me opmerkzaam. Er is afstand. Ik vind het fijn om te merken dat ik tijdens het proces van onderzoeken en tekenen niet samenval met de dingen om me heen. En ook niet met mijn bezigheden, en zelfs niet met mijn gedachten.

Voor het eerst – Exploration #55

Keri Smith vraagt me om manieren te bedenken om alledaagse ervaringen te wijzigen. Ik besloot mijn wekelijkse marktbezoek daarvoor te gebruiken. Ik draaide mijn horloge om als geheugensteuntje. Ik wilde de markt oplopen alsof ik er voor het eerst kwam. O, wat zijn routines vasthoudend! Ik was al bij de tweede kraam voor ik er weer aan dacht…Ik heb geprobeerd me te verbazen over de veelheid aan fruit en groente, maar echt voor het eerst een appel zien – het is me niet gelukt.

Van Ben Tiggelaar heb ik geleerd dat 95% van het menselijk gedrag routinematig is. Daarom is veranderen zo lastig.

Martin Reints beschrijft die ‘net alsof-ervaring’ mooi.

Het leven is Vurrukkuluk

Je kunt het Vondelpark in lopen
alsof je nog nooit buiten bent geweest

en je kunt het Museumplein op lopen
alsof je niets te doen hebt

je kunt naar voorbijgangers kijken
alsof je naar muziek luistert

je loopt, je steekt over,
en je loopt weer verder

telefoongesprekken voerende fietsers
een naar een taxi zwaaiende toerist
een over straat waaiende krant

als het zo gaat, beginnen de dingen
vanzelf licht en ontspannen te swingen.

 

Kastanjeklaverblad – Exploration #54

Keri Smith heeft een opdracht die past bij de herfst – delen van bomen verzamelen zonder die te beschadigen. Ik verzamelde kastanjes. Sommige nog in de bast met scherpe prikkels, andere al vrij in al hun glanzende pracht. De omhulsels zijn aan de binnenkant heel zacht en wit: veilige bedjes voor de glimmende kastanjes. Ik raapte ook nog wat bladeren op, en zag dat aan het uiteinde van een twijg al weer een nieuwe, glimmende knop klaar zat.
Ik maakte er een klaverblad van, op een plek onder de boom waar ook veel klavertjes groeiden.

Ik raap altijd kastanjes op als ik ze zie liggen, maar ik bewaar ze niet meer. Zo snel verliezen ze hun glans, en dan zijn ze maar een schaduw van wat ze waren.